PTSD an invisible disease

Mijn schrijversnaam is Sophia Wilhelmina. Ik ben in de 30 en hou ontzettend veel van katten. Ik heb er twee, waarvan de jongste mij veel helpt met de PTSS en overprikkeling. Hij merkt als de emoties de verkeerde kant uit gaan, en dan komt hij aandacht vragen en mij afleiden. Het is een heerlijk katertje, en ik had nooit gedacht dat een katertje de rust in huis zou terug brengen. Hij heeft geholpen om weer thuis te willen komen en niet liever overal te zijn dan thuis. Thuis was niet meer mijn thuis, maar een plek met zo ontzettend veel onbewuste prikkels, dat kon ik niet aan. Hij heeft dat weten om te buigen naar een plek waar ik naar terug wil komen als ik weg ben geweest. Dat is voor mij al een wereld van verschil. De laatste 4 jaar heb ik last van PTSS en overprikkeling, zeker geen gemakkelijke combinatie. Maar het gaat een stuk beter dan in het begin. Ik ben er zeker nog niet, maar het ergste heb ik achter de rug en dat is fijn. Ik hoop dat het voor jou ook snel zo zal zijn.