Dreizehn Reisen nach Auschwitz

Dieser Text kommt spät. Man hätte ihn vor vierzig Jahren
schreiben mögen. Nun, nicht ganz. Dass sich Nachfahren von Tätern und Opfern begegnen, nahe kommen, miteinander feiern, vielleicht sogar heiraten, das geht eben doch nicht so schnell. Möge es in Zukunft so selbstverständlich sein, dass man es nicht einmal mehr betonen muss.

Agnieszka und ich haben diese Episoden miteinander erlebt. Sie hat mir darüber hinaus vieles erzählt. Ich habe es aufgeschrieben. Sie hat es korrigiert und übersetzt. Es ist unser Text.



Ten tekst pojawia się późno. Mógł zostać napisany czterdzieści lat temu. Cóż, nie do końca. Fakt, że potomkowie sprawców i ofiar spotykają się, stają się sobie bliscy, świętują razem, a może nawet biorą ślub, nie jest czymś, co dzieje się tak szybko. Oby w przyszłości było to tak oczywiste, że już nigdy nie trzeba będzie tego podkreślać.

Wspólnie, Agnieszka i ja, przeżywaliśmy te epizody. Wiele mi opowiadała. Ja to zapisywałem. Ona poprawiała i przetłumaczyła. To jest nasz tekst.